‘Ik ben gewend om onder druk naar een doel te werken’, vertelt Marjolein. ‘Maar als je je direct op dat doel focust, raak je overweldigd en verlies je het overzicht. Je moet bij de eerste stap beginnen.’ Haar werk als wijkteammedewerker Wmo is heel afwisselend. ‘Een hulpvraag kan variëren van een aanvraag voor een persoonsgebonden budget (pgb) tot een stukje begeleiding of een verwijzing naar een gespecialiseerde organisatie. Elke nieuwe zaak is een puzzel. Soms een heel ingewikkelde.’
Afgelopen zomer kregen Marjolein en haar collega’s een melding van twee oudere dames, wiens neefje opeens alleen stond. ‘Zijn moeder was plotseling overleden en hij redde het niet op zichzelf. Bij mijn eerste huisbezoek bleek de jongen een zware vorm van autisme te hebben. Contact maken en hem dingen uitleggen ging bijzonder moeizaam. Hij was zeer argwanend en dacht dat we hem wilden opsluiten. Hoe ga je dan zorgen voor stabiliteit?
Tijdens mijn eerste bezoek had ik direct een medewerker van de schulddienstverlening bij me. Zij heeft zo snel mogelijk een bewindvoerder aangesteld. Daarnaast regelde ik een mentor en begeleiding vanuit een gespecialiseerde zorgorganisatie. Zij onderzochten wat de jongen wel en niet zelf kon en of hij veilig alleen kon wonen.’
Omdat de jongeman in kwestie nooit eerder structureel begeleid was, stond er weinig over hem op papier. ‘Wanneer je geen dossier hebt, is het heel lastig om dingen te regelen. En dat terwijl er steeds meer zorgen opkwamen. Uiteindelijk bleek zijn IQ zo laag dat hij 24-uurs begeleiding nodig had. Ik regelde een WLZ voor hem. Hij krijgt nu intensieve ondersteuning en staat op de lijst voor een begeleid-wonen-traject.’
Samen met iedere klant onderzoekt Marjolein wat er speelt én wat nodig is om de situatie te verbeteren. ‘Soms leven mensen jarenlang onder de radar. Er speelt dan zoveel dat je gespecialiseerde hulp nodig hebt. Het komt ook voor dat het lijkt of er van alles aan de hand is, terwijl de oplossing eigenlijk heel simpel is.
Onlangs kwam ik bij een oudere meneer. Hij was dementerend en zijn vrouw stervende. De familie maakte zich ernstige zorgen. Uiteindelijk bleek ik vooral nodig om de situatie te verhelderen en was meneer enorm geholpen met af en toe een bezoek van de wijkverpleegkundige en maaltijden via Tafeltje dekje. Situaties als deze geven mij veel vertrouwen in het feit dat er altijd een oplossing is, ook al lijkt een situatie heel complex.’
Of ze het lastig vindt om klanten los te laten? ‘Soms. Maar meestal geeft het vooral voldoening. Iedere afgesloten zaak is een succes. Iemand kan zelf immers weer verder. En ik heb ruimte voor een nieuwe hulpvraag.’
Wat ze zelf nodig heeft om dit werk goed te kunnen doen? ‘Fijne collega’s met wie ik kan sparren als ik het zelf even niet weet en bij wie ik mijn verhaal kwijt kan. Ik lig ’s nachts gelukkig niet wakker van de dingen die ik meemaak. Dat komt mede doordat ik volwassenen begeleid. Zij zijn verantwoordelijk voor hun eigen beslissingen. Bij jongeren zou ik dat lastiger vinden, denk ik.’
Ondanks haar ervaring vindt ze het eerste contact met een nieuwe klant keer op keer spannend. ‘Vooral als ik moet bellen. Waarom? Ik zou het niet weten. Toch laat ik me er niet door weerhouden. Ik weet inmiddels dat het altijd goed komt.’ Haar voetbalachtergrond helpt hierbij. ‘Ik deel een wedstrijd altijd op in blokjes. Datzelfde doe ik met mijn werk. Als je je alleen focust op de finish, dan wil je niet meer starten. Ik heb heel goed geleerd om in het moment te blijven en te kijken naar wat er op dat moment nodig is.’
